Bu Pazar kahvaltı masamızın arsız bir konuğu vardı...
Her Pazar olduğu gibi bu Pazar da gazetenin bahçesinde kahvaltı yapmak üzere toplaştık. Bahçemizin ev sahibi kedilerden biri, masaya oturmamızla koşarak yanımıza geldi ve acıklı sesiyle mırıldanmaya başladı.
Tüm direnmelerimize rağmen ilk lokmayı vermiş bulunduk, eee ufaklık durur mu zıpladı masaya bizim kahvaltı keyfi de oracıkta bitti.
Efendim arsız arsız kucağımıza zıplamalar, sandviçlerimize sürünmeler, peynir tabağına kafa sokmalar falan..
O oynaşma esnasında çektiğim bu karedeki ise bana podyumda yürüyen bir mankeni andırdı.. Şu asilin duruşuna, şu bakışına bi’ bakın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder